wychodzić – wyjść naprzeciw
- wychodzić – wyjść naprzeciw
wychodzić – wyjść naprzeciw {{/stl_13}}{{stl_8}}{czemuś, komuś} {{/stl_8}}{{stl_7}}'wykonywać coś, uprzedzając czyjeś oczekiwania, starania, prośby itp.': {{/stl_7}}{{stl_10}}Nowa ustawa wychodzi naprzeciw postulatom środowisk intelektualnych. {{/stl_10}}
Langenscheidt Polski wyjaśnień.
2015.
Look at other dictionaries:
naprzeciw — I {{/stl 13}}{{stl 8}}przysł. {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} kierując się przodem i poruszając się w stronę czegoś, kogoś zbliżającego się : {{/stl 7}}{{stl 10}}Wyjechać, wyjść, pobiec naprzeciw. {{/stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
wyjść — dk, wyjśćjdę, wyjśćjdziesz, wyjdź, wyszedł, wyszła, wyszli wychodzić ndk VIa, wyjśćdzę, wyjśćdzisz, wyjśćchodź, wyjśćdził 1. «opuścić jakieś miejsce, zwykle udając się dokądś, w jakimś celu» Wyjść z domu. Wyjść na spacer. Wyjść po zakupy. Wyjść… … Słownik języka polskiego
wychodzić — 1. Coś, ktoś nie może wyjść komuś z głowy, z myśli «ktoś nie może o czymś, o kimś zapomnieć, coś, ktoś zajmuje czyjąś uwagę»: Twój były chłopak nie może wyjść ci z głowy. Cosm 9/1999. 2. Coś wyszło spod czyjejś ręki, spod czyjegoś dłuta, pędzla,… … Słownik frazeologiczny
wyjść — 1. Coś, ktoś nie może wyjść komuś z głowy, z myśli «ktoś nie może o czymś, o kimś zapomnieć, coś, ktoś zajmuje czyjąś uwagę»: Twój były chłopak nie może wyjść ci z głowy. Cosm 9/1999. 2. Coś wyszło spod czyjejś ręki, spod czyjegoś dłuta, pędzla,… … Słownik frazeologiczny